زندگي زناشويي خوب« با تو» شروع مي شود!

وقتي ازدواج مي کنيم، مي خواهيم تا آخر عمر با هم باشيم و سراسر زندگي مشترک مان، عاشقانه و لذت بخش باشد اما چه تضميني وجود دارد که پس از يک سال، 5 سال يا بيش تر، زندگي ما خوشايند باشد؟ زندگي مشترک وقتي ادامه پيدا مي کند و رضايت بخش مي ماند که زن و شوهر، عاشق هم باشند و از يکديگر حمايت کنند اما چگونه؟
عشق و حمايت، هم چون عضلات، با تمرين، قوي مي شود. مهارت هاي ضروري زندگي زناشويي، آموختني ست. وقتي رفتار خود را عوض مي کنيد يا مهارت هاي جديد را ياد مي گيريد، عشق و دلسوزي از دست رفته، باز مي گردد. در جريان فراز و نشيب هاي رابطه، گاهي اوقات به هم نزديک مي شويم و گاهي از يکديگر فاصله مي گيريم. معمولاً در زندگي زناشويي با گذشت زمان، احساسات رمانتيک، عشق و صميميت، کم مي شود. وقتي اين احساسات کاهش يابد، بسياري از زن و شوهرها متقاعد مي شوند که به آخر رابطه رسيده اند، در حالي که لزوماً اين طور نيست.معناي کم شدن اين احساسات مي تواند اين باشد که شما و همسرتان تقويت نشده ايد و بايد رابطه ي زناشويي خود را در اولويت قرار دهيد. در چنين مواقعي، بد نيست طوري عمل کنيد که گويي همه چيز رو به راه است. گاهي اوقات اگر وانمود کنيد که رابطه ي شما صميمانه و رضايت بخش است،مي توانيد رفتارها و احساسات جديدي پديد آوريد.
زن و شوهر، هريک نقش مهمي در حاکم کردن عشق يا کش دادن اختلافات بازي مي کنند. اگر يکي از آنان رفتار اثربخش تري پيشه کند،پاسخ هاي ديگري را هم تغيير خواهد داد. پس يک نفري هم مي توانيد رابطه را تغيير دهيد. تغييرات بزرگ، از تغييرات کوچک شروع مي شود. تغييرات کوچک تدريجي، مي تواند رابطه ي شما را صميمانه و رضايت بخش کند.
اولين مرحله ي ايجاد يک زندگي مشترک موفق، تغييردادن خودتان است که البته زمان مي برد. ابتدا بايد ديد که در زندگي مشترک، نقش شما چيست و چه کاري مي توانيد انجام دهيد تا زندگي زناشويي متفاوتي داشته باشيد.
وقتي قرار است افراد، عادت هاي بدشان را ترک يا عادت خوبي را شروع کنند، به طور معمول مي گويند:« نمي توانيم» بسياري از ما دوست داريم تغييراتي در زندگي مشترک مان بدهيم و در توجيه اين که چرا اين تغييرات را ايجاد نمي کنيم، مي گوييم:« دوست دارم آن را تغيير دهم اما مثل اين که نمي توانم.» وقتي تغييرات مطلوب را ايجاد نمي کنيم، در حال مقاومت هستيم. ما براي شکستن مقاومت خود در برابر تغيير، ابتدا بايد مشخص کنيم که مي خواهيم چطور واکنش نشان دهيم.
ببينيد چطور مي توانيد عزم خود را جزم کنيد تا تغيير مثبتي در زندگي مشترک تان ايجاد کنيد. بنابراين مسأله« آيا مي توانم» نيست، بلکه«آيا مي خواهم» است. اگر انگيزه ي کافي داشته باشيد، مي توانيد اوضاع را تغيير دهيد.
با تهذيب نفس مي توانيد مقاومت خود را در برابر تغيير بشکنيد. ورزش و آرامش، به شما در تهذيب نفس کمک مي کند. زن و شوهرهايي که اهل ورزش هستند، غذاي سالم مي خورند و زماني را به مراقبه اختصاص مي دهند، حال خوبي دارند و خوش رو به نظر مي رسند و فشارهاي زندگي را نيز بهتر اداره مي کنند.
هرچه خودتان را بيش تر دوست بداريد و بهتر بشناسيد، محبت همسرتان را بيش تر مي پذيريد و آن را بيش تر جبران خواهيد کرد. مسؤوليت رفتارتان را بپذيريد و بدانيد که قدرت انتخاب داريد( خطر ناقص بودن را بپذيريد)اگرچنين کنيد، تغييرات مطلوب و خواستني در زندگي مشترک تان رخ خواهد داد.

منابع:
«براي زن و شوهرها وقت زندگي بهتر رسيده» « جان کارلسون»- «دان دينک ماير»
نشريه شادکامي، شماره 72
/ع